วันอังคารที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2557

บันทึกสะท้อนการเรียนรู้ครั้งที่ 6

สิ่งที่ได้จาการเรียน

   ความงามทางภาษา
ความสละสลวยไพเราะของภาษาอันเนื่องมาจากการใช้ศิลปะการประพันธ์และโวหารภาพพจน์ที่เหมาะสม
 
    ความหมายของโวหาร
โวหาร หมายถึง กลวิธีการใช้ภาษาด้วยการเลือกสรรถ้อยคำมาเรียบเรียงในการเขียนเรื่องราวต่างๆ หรือพูดให้มีความหมาย สละสลวยเหมาะสมชัดเจน เพื่อให้บรรลุตามวัตถุประสงค์

    ประเภทของโวหาร
1.บรรยายโวหาร คือ กระบวนความที่แจกแจงเรื่องราวอย่างละเอียด แจ่มแจ้งเพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจ
2.พรรณนาโวหาร คือ การเขียนบรรยายเรื่องราวอย่างละเอียด ประณีตโดยแทรกอารมณ์โน้มน้าวให้ผู้                                        อ่านเห็นและปฏิบัติตาม
3.เทศนาโวหาร คือ กระบวนการยนแบบแนะนำสั่งสอนโน้มน้าวให้ผู้อ่านเห็นและปฏิบัติตาม
4.อุปมาโวหาร คือ กระบวนการเปรียบเทียบให้เกิดความคมคายชัดเจนขึ้น
5สาธกโวหาร คือ กระบวนการเขียนที่ยกตัวอย่างหรือเรื่องราวประกอบเนื้อเรื่องเพื่อให้เข้าใจเนื้อหาได้มากขึ้น

   ความหมายของภาพพจน์
ภาพพจน์ หมายถึง ถ้อยคำที่เรียบเรียงเป็นสำนวนที่ไม่กล่าวตรงไปตรงมาแต่ทำให้เกิดเป็นภาพและถ่ายทอดอารมณ์ได้อย่างกว้างขวาง

     ประเภทของภาพพจน์
1.อุปมา คือ การเปรียบสิ่งหนึ่งเหมือนกับอีกสิ่งหนึ่ง
2.อุปลักษณ์ คือ การเปรียบเทียบสิ่งหนึ่ง
3.อธิพจน์ คือ การเกินจริง
4.อวพจน์ คือ การกล่าวน้อยกว่าความเป็นจริง
5.สัญลักษณ์ คือ การเรียกชื่อสิ่งๆหนึ่งโดยใช้คำอื่นมาแทน
6.นามนัย คือ การใช้คำหรือวลีซึ่งบ่งบอกลักษณะหรือคุณสมบัติของสิ่งใดสิ่งหนึ่งแทนอีกสิ่งหนึ่ง
7.สัจพจน์ คือ ภาพพจน์ที่เลียนเสียงธรรมชาติ
8.บุคลาธิษฐานหรือบุคคลวัต คือ สิ่งที่ไม่มีชีวิต ไม่มีความคิด ไม่มีวิญญาณ
9.ปฏิพจน์หรือปฏิภาคพจน์ คือ การใช้คำที่มีความหมายขัดแย้งกันนำมาเข้าคู่กันได้อย่างกลมกลืน


ความรู้ใหม่ที่ได้รับ
  ได้รู้ความแตกต่างระห่าง ภาพพจน์ กับ ภาพลักษณ์


ข้อเสนอแนะ
 อาจารย์มีวิธีการสอนที่ดี สอนสนุกและเข้าใจง่าย



นางสาวณัฏฐา สุวรรณ์ 55113400164 ตอนเรียน D1

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น