วันจันทร์ที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2557

บันทึกสะท้อนการเรียนรู้ครั้งที่ 7

สิ่งที่ได้รับจาการเรียน
        
          การเขียนกวีนิพนธ์ 
กวีนิพนธ์ คือ บทร้อยแก้วที่สร้างสรรค์ความงามด้วยตัวอักษร เสียง จังหวะ หรือท่าทาง มีถ้อยคำสื่อสารอันเป็นสัญลักษณ์หรือการสร้างภาพพจน์ เพื่อให้ผู้อ่านจินตนาการได้อย่างสวยงาม กว้างไกลและไร้ขอบเขต รวมทั้งเกิดความรู้สึกสะเทือนใจลึกซึ้ง

  •   สัมผัสคล้องจอง พยางค์ที่คล้องจองด้วยเสียงของสระหรือเสียงของพยัญชน
  •   สัมผัสนอก สัมผัสนอกวรรคและนอกบท หรือระหว่างวรรค     สัมผัสใน สัมผัสในวรรคเดียวกันซึ่ง   มีทั้งสัมผัสสระและสัมผัสอักษรเพื่อความไพเราะ
  •   คำเสียงสูง เหมาะเป็นคำท้ายสุดของวรรครับของกลอนสุภาพ
  •   คำไวพจน์ คำที่มีความหมายอย่างเดียวกันหรือคำที่พ้องความหมาย
  •   คำเอก ได้แก่ ก่อน แต่ เนิ่น แม่ พ่อ ว่า
  •   คำโท  คือ คำที่มีวรรณยุกต์โท
บทร้อยกลองมี 5 ชนิด ได้แก่
1. โคลง   2. ฉันท์   3. กาพย์  4. กลอน  5. ร่าย



ความรู้ใหม่

   วรรณคดี คือต้องใช้เวลานานและคนทุกยุคทุกสมัยยกย่องยอมรับว่าดี
   วรรณกรรม คืองานเขียนทุกประเภท ยกเว้นหนังสือเรียน

ข้อเสนอแนะ

   อาจารย์มีการยกตัวอย่างที่ดีทำให้เข้าใจในเนื้อหาง่ายขึ้น


นางสาวณัฏฐา สุวรรณ์ 55113400164 ตอนเรียน D1


7 ความคิดเห็น:

  1. เนื้อสั้นและกระชับดีค่ะ อ่านแล้วเข้าใจได้ง่ายดีค่ะ

    ตอบลบ
  2. การสอนของอาจารย์มีการยกตัวอย่างที่ทำให้นักศึกษาเข้าใจง่ายขึ้นจริงด้วยค่ะ

    ตอบลบ
  3. เนื้อหากระชับ ทำให้อ่านแล้วเข้าใจง่ายค่ะ

    ตอบลบ
  4. เนื้อหากระชับดีค่ะ อ่านแล้วเข้าใจง่าย

    ตอบลบ
  5. เนื้อหากระชับดีค่ะ และชอบการสอนของอาจารย์ค่ะ

    ตอบลบ
  6. บล็อกของคุณสั้นกระชับดีคะ

    ตอบลบ
  7. เข้าใจง่ายดีค่ะ

    ตอบลบ